Uczta baranka (oto Boży Baranek)

Oto Boży Baranek swym Ciałem karmi nas,
Poi Krwią pełną Boskiej słodyczy, Kto spożywa to Ciało i pije Jego Krew
W domu Ojca zamieszka na wieki.

1. Spożywajmy Ciało za nas włócznią ranione, – które jest bramą do Królestwa światła
I choć przebite bezwstydnie na krzyżu – szczelnie przed złem nas osłania

2. Krwią Jego naznaczmy drzwi serc naszych,
– by anioł śmierci nas ominął.
We Krwi tej zanurzmy nasze dusze,
– a wzburzone fale życia nas nie pochłoną

3. Ciało nieskazitelne, które nigdy się nie starzeje
– i wypełnia duchem Bożego dzięcięctwa;
W skromności swej skryte pod postacią chleba,
– w szaleństwie miłości całe nam oddane

4. Krew Jego jest morzem miłosierdzia,
– które niech nigdy nie rozstąpi się przed nami.
Niech nas obmyje i uświęci,
– wiecznemu szczęściu przysposobi.

5. Pokarm, co jedzącego w siebie przemienia,
– Napój, który gasi pragnienie je wzbudzając;
Uczta o stole zastawionym obficie
– Miłość darmo dana, chcąca w nas zamieszkać.